RMH met 177 van 12much.
Geplaatst: 27 jan 2013, 17:13
Tsja, de nieuwe ontwikkelingen zijn belangrijk genoeg om toch maar even een nieuw draadje op te zetten.
Het werk aan de kachel lag een beetje stil omdat ik niet meer onder mijn huis kon graven door hoog grondwater en de kou. Er is weer een kink in de kabel gekomen en de gemetselde opzet moet weer uit elkaar omdat de onderliggende vloerplaat is gescheurd. Er zitten 2 lagen vloerenhout onder die aan het smeulen waren gisteravond en ik ben een paar keer uit bed gegaan om te kijken of het nog steeds goed ging. Ik had gelukkig een volle 10 ltr fles met Argon in de schuur staan en heb met dunne slangetjes gas in de kieren gespoten gedurende een paar uur. Als het niet gelukt was het smeulen hiermee te stoppen, had ik de kachel geforceerd moeten afkoelen en daar zat ik niet op te wachten.
Voor het complete plaatje en als je niet begrijpt waar het over gaat, dat gebeurt met een minimale uitstroomsnelheid en ik denk dat ik maximaal 100 ltr gas heb verbruikt (er zit circa 2000ltr gas in een 10 liter fles) . Het gas wat normaal gebruikt wordt bij Mig/Mag lassen om een vlamboog van 1600ºC en het onderliggende materiaal af te schermen van de buitenlucht, legt een deken van gas over het smeulende hout, waardoor er geen zuurstof meer bij komt. Omdat het tgv de toevoeging van 15%CO2 iets zwaarder is dan lucht, zakt het door de vloer naar beneden, maar ik heb voor de zekerheid mijn tuindeuren wél op een kier gezet;-)
Toen ik gealarmeerd werd door een penetrante rook lucht, was die in de eerste instantie niet te traceren, omdat de rook voor het grootste gedeelte door de luchttoevoer onder in de deur weer naar binnen werd gezogen. Toen kwam het onder de zijkanten vandaan door de kieren in de houten vloer. Van de laatste batch hout lag nog zo'n 3 liter na te smeulen en de binnen temperatuur van de vuurkamer was iets van 370ºC.
Even wat technische uitleg voor ik de foto's en filmpjes plaats:
De temperatuur onder de 6cm dikke met vermiculiet gevulde betonplaat plus twee lagen Fermacel, was onder het hart van de 177 tussen de 320 en 480º Celsius!!! (Opmerkelijk is het verschil met de temperatuur boven in de kamer op 20cm van de voorzijde.) Dan zit je onderhand dicht in de buurt van een zelfontbrandingstemperatuur van 20 jaar oud grenen vloerenhout, ook al zijn het twee aaneengesloten lagen. Ik heb de plaat beton op een plaat kunststof karton gelegd.(lichtblauw op de foto's) Hier zitten van die kanaaltjes in. Dan heb ik op strategische plaatsen een metalen pen er in gestoken, zodat het desbetreffende kanaaltje niet dicht gedrukt zou worden door het gewicht of tgv van smelten. Want dat het warm zou worden was evident. Hierdoor had ik de mogelijkheid regelmatig een thermokoppel in het kanaaltje te steken tot precies onder de naad van de twee betonnen gietstukken van de 177. Deze temperatuur kwam met temperaturen van 680ºC in de vuurkamer niet boven de 112ºC uit op de heetste plek: op een paar cm voor de brievenbus. Gevoelsmatig een te hoge temperatuur om hout mee te blijven belasten, maar niet verontrustend.
Wat is er gebeurd?
Er ontstond twee weken terug een scheurtje in de betonnen voetplaat, ook de betonnen afdekplaat waar de grote en de kleine drums op staan, scheurde in de breedte dwars door het 180mm gat waar de stalen riser in staat. De 177 had ondertussen ook haar derde scheur. De eerste twee op precies dezelfde plek als de andere 177's, de derde scheur zit precies in de oksel van de schuine onderzijde, helemaal vooraan. De foto's laten dat verder duidelijk zien. So far so good. Duidelijk waar de diletatievoegen gesitueerd moeten worden in de toekomstige constructies. Nu is opeens de scheur in de vloerplaat breder geworden,(5-7mm) de vuurbestendige kit tussen de delen van de riser is ook weg, dus dit heeft het effect versterkt, de fermacelplaat is niet tegen die vuurbelasting bestand. Ik kan er horizontaal met gemak een rvs draad doorheen steken tot in het midden van de rocket. Doordat er geen metalen frame om de vloerplaat ligt, wandelen de twee delen uit elkaar. Einde verhaal.
Wat nu:
Alles gaat vandaag weer uit elkaar om te kijken hoe het er precies uit ziet en wat ik verder moet doen om het te voorkomen. Ik hoop dat ik het metselwerk zoveel mogelijk intact kan laten. Er zitten twee betonpoeren onder de houten vloer, maar ik ben er niet blij mee om er nog een betonplaat onder te storten, los van of dat te realiseren is of hoe het er uit moet komen te zien. Zodra ik hoger ga zitten, moet ik namelijk ook de positie van de 200mm spiralobuizen veranderen die aangesloten is op de 200 ltr drum. En aangezien die al gedeeltelijk in de warmtemassa zitten.....
De foto's en filmpjes:
Update:
Voor een serie foto's kun je deze link bezoeken: RMH met 177 van 12much.
Update 2: Helaas werkt deze link niet. Ben het nog aan het uitzoeken....
Dit is de temperatuur onder de voetplaat toen het fout ging:
De rest komt er ook aan...is toch weer veel werk:-)
Het werk aan de kachel lag een beetje stil omdat ik niet meer onder mijn huis kon graven door hoog grondwater en de kou. Er is weer een kink in de kabel gekomen en de gemetselde opzet moet weer uit elkaar omdat de onderliggende vloerplaat is gescheurd. Er zitten 2 lagen vloerenhout onder die aan het smeulen waren gisteravond en ik ben een paar keer uit bed gegaan om te kijken of het nog steeds goed ging. Ik had gelukkig een volle 10 ltr fles met Argon in de schuur staan en heb met dunne slangetjes gas in de kieren gespoten gedurende een paar uur. Als het niet gelukt was het smeulen hiermee te stoppen, had ik de kachel geforceerd moeten afkoelen en daar zat ik niet op te wachten.
Voor het complete plaatje en als je niet begrijpt waar het over gaat, dat gebeurt met een minimale uitstroomsnelheid en ik denk dat ik maximaal 100 ltr gas heb verbruikt (er zit circa 2000ltr gas in een 10 liter fles) . Het gas wat normaal gebruikt wordt bij Mig/Mag lassen om een vlamboog van 1600ºC en het onderliggende materiaal af te schermen van de buitenlucht, legt een deken van gas over het smeulende hout, waardoor er geen zuurstof meer bij komt. Omdat het tgv de toevoeging van 15%CO2 iets zwaarder is dan lucht, zakt het door de vloer naar beneden, maar ik heb voor de zekerheid mijn tuindeuren wél op een kier gezet;-)
Toen ik gealarmeerd werd door een penetrante rook lucht, was die in de eerste instantie niet te traceren, omdat de rook voor het grootste gedeelte door de luchttoevoer onder in de deur weer naar binnen werd gezogen. Toen kwam het onder de zijkanten vandaan door de kieren in de houten vloer. Van de laatste batch hout lag nog zo'n 3 liter na te smeulen en de binnen temperatuur van de vuurkamer was iets van 370ºC.
Even wat technische uitleg voor ik de foto's en filmpjes plaats:
De temperatuur onder de 6cm dikke met vermiculiet gevulde betonplaat plus twee lagen Fermacel, was onder het hart van de 177 tussen de 320 en 480º Celsius!!! (Opmerkelijk is het verschil met de temperatuur boven in de kamer op 20cm van de voorzijde.) Dan zit je onderhand dicht in de buurt van een zelfontbrandingstemperatuur van 20 jaar oud grenen vloerenhout, ook al zijn het twee aaneengesloten lagen. Ik heb de plaat beton op een plaat kunststof karton gelegd.(lichtblauw op de foto's) Hier zitten van die kanaaltjes in. Dan heb ik op strategische plaatsen een metalen pen er in gestoken, zodat het desbetreffende kanaaltje niet dicht gedrukt zou worden door het gewicht of tgv van smelten. Want dat het warm zou worden was evident. Hierdoor had ik de mogelijkheid regelmatig een thermokoppel in het kanaaltje te steken tot precies onder de naad van de twee betonnen gietstukken van de 177. Deze temperatuur kwam met temperaturen van 680ºC in de vuurkamer niet boven de 112ºC uit op de heetste plek: op een paar cm voor de brievenbus. Gevoelsmatig een te hoge temperatuur om hout mee te blijven belasten, maar niet verontrustend.
Wat is er gebeurd?
Er ontstond twee weken terug een scheurtje in de betonnen voetplaat, ook de betonnen afdekplaat waar de grote en de kleine drums op staan, scheurde in de breedte dwars door het 180mm gat waar de stalen riser in staat. De 177 had ondertussen ook haar derde scheur. De eerste twee op precies dezelfde plek als de andere 177's, de derde scheur zit precies in de oksel van de schuine onderzijde, helemaal vooraan. De foto's laten dat verder duidelijk zien. So far so good. Duidelijk waar de diletatievoegen gesitueerd moeten worden in de toekomstige constructies. Nu is opeens de scheur in de vloerplaat breder geworden,(5-7mm) de vuurbestendige kit tussen de delen van de riser is ook weg, dus dit heeft het effect versterkt, de fermacelplaat is niet tegen die vuurbelasting bestand. Ik kan er horizontaal met gemak een rvs draad doorheen steken tot in het midden van de rocket. Doordat er geen metalen frame om de vloerplaat ligt, wandelen de twee delen uit elkaar. Einde verhaal.
Wat nu:
Alles gaat vandaag weer uit elkaar om te kijken hoe het er precies uit ziet en wat ik verder moet doen om het te voorkomen. Ik hoop dat ik het metselwerk zoveel mogelijk intact kan laten. Er zitten twee betonpoeren onder de houten vloer, maar ik ben er niet blij mee om er nog een betonplaat onder te storten, los van of dat te realiseren is of hoe het er uit moet komen te zien. Zodra ik hoger ga zitten, moet ik namelijk ook de positie van de 200mm spiralobuizen veranderen die aangesloten is op de 200 ltr drum. En aangezien die al gedeeltelijk in de warmtemassa zitten.....
De foto's en filmpjes:
Update:
Voor een serie foto's kun je deze link bezoeken: RMH met 177 van 12much.
Update 2: Helaas werkt deze link niet. Ben het nog aan het uitzoeken....
Dit is de temperatuur onder de voetplaat toen het fout ging:
De rest komt er ook aan...is toch weer veel werk:-)