En het begon net op een redelijke discussie te lijken...
Tsja, dat dacht ik ook. En ik had al een berichtje geschreven dat ik mijn poging als afgerond beschouwde. En toen bedacht ik me. Want weet je, Ivarrr wil een oplossing, hij zoekt een manier om hier mee om te gaan. Uit gesprek gaan betekent dat ik mijn kans verlies om tot een algemeen geaccepteerde oplossing te komen.
Ivarrr schreef: ↑05 nov 2019, 12:06
alefarendsen schreef: ↑05 nov 2019, 11:05Het gevaar schuilt er zelfs in dat je dan halverwege het bedenken van de oplossing tot de conclusie komt dat je de deuren helemaal niet meer open doet.
Die kans is groot.
Goed, ook dat is helder.
Zoals ik al eerder gezegd heb, ontken ik niet dat we uitdagingen hebben, niet alleen op ecologisch gebied, ook op cultureel gebied en op het gebied van identiteit.
Wat mij betreft is de vraag hoe we daar als maatschappij, nationaal en internationaal mee omgaan. Ik weiger te accepteren dat de wij/zij benadering nuttig is. We zitten samen in deze shit, en moeten het samen onder ogen zijn. Hoe zie jij dat Ivarrr?
Ivarrr schreef: ↑05 nov 2019, 12:06
Ik vermoed zelfs dat juist het goed bedoelde Refugees Welcome beleid vanaf 2015 een omslag in gang heeft gezet die niet meer terug te draaien is. Uitgerekend in een tijd dat iedereen met een camera over straat loopt, en het internet alternatieve berichtgeving mogelijk heeft gemaakt, heeft de zogenaamde "asieltsunami" plaatsgevonden. Er circuleren nu duizenden filmpjes van vandalisme, misdaden, terroristische aanslagen en overlast op Franse snelwegen. Grote aantallen nieuwsberichten over zedenmisdrijven, moorden, brandstichting en andere akelige gebeurtenissen.
En dat alles vlak na de eerste golf van terroristische aanslagen circa 20 jaar geleden (New York, Londen, Madrid) en de algemene erkenning van gefaalde integratie onder de kinderen en kleinkinderen van islamitische gastarbeiders.
Wij (jij) versus zij, de kinderen en kleinkinderen van islamtische gastarbeiders
Ivarrr schreef: ↑05 nov 2019, 12:06
Wie de jaren tachtig heeft meegemaakt, weet dat we in die tijd goede hoop hadden op een vredige multi-etnische samenleving. We hadden allemaal
African-American idolen als Eddie Murphy, Prince, Michael Jackson, Bill Cosby, Mr. T, Bob Marley, Tina Turner, Diana Ross en Stevie Wonder. Zelf had ik meerdere vrienden en vriendinnen uit o.a. Suriname en Indonesië. En hoewel de eerste voortekenen er al wel waren, spraken we nog niet van "kutmarokkanen". Het ging, op enkele probleemwijken na, relatief goed in Nederland en als deze trend was voortgezet dan hadden we een nieuw soort Nederland(er) kunnen creëren.
Wij (jij) versus zij, de
African-Americans waarvan je er zelfs een paar als vriend had.
Ivarrr schreef: ↑05 nov 2019, 12:06
Maar in de jaren negentig begon het snel bergafwaarts te gaan, met de eerste berichten over kopschoppers en ernstige problemen in zwembaden. En toen was daar opeens 9/11 en tien jaar later als klap op de vuurpijl de asieltsunami. Het programma Opsporing Verzocht kampt nu met het probleem dat een buitensporig hoog percentage van de items gaat over "lichtgetinte" en "donker gekleurde" daders. En daar bovenop nu de ergernis aan trouwstoeten, zakkenrollers etc. Het houdt niet op.
Wij (jij) versus zij, de kopschoppers, trouwstoeten, zakkenrollers, lichtgetinte en donder gekleurden.
Ivarrr schreef: ↑05 nov 2019, 12:06
Ik vermoed sterk dat de gefilmde en gerapporteerde gebeurtenissen van de afgelopen 5 jaar voorgoed een einde hebben gemaakt aan de hoop op een multi-etnisch Nederland en Europa. Er zijn lessen geleerd die de komende eeuwen de koers van Europa zullen bepalen. Bij de eerstvolgende ernstige crisis (door wat voor oorzaak dan ook) zullen de etnische spanningen overslaan in extreem etnisch geweld: een rassenoorlog. Niet door "de retoriek van Wilders" maar simpelweg door alle akelige gebeurtenissen en ontwikkelingen die we allemaal hebben kunnen ervaren en waar de regering van zowel Nederland als de EU niet tijdig tegen heeft opgetreden.
Wij (jij) versus zij, de regering van Nederland en de EU.
De regering van NL en de EU, de lichtgetinten en donkergekleurden, de African-Americans, de kinderen en kleinkinderen van islamtische gastarbeiders; ik vraag me af hoe al deze groepen je bericht ervaren en of ze met je om tafel willen.
M.a.w. wat wil je, samen met iedereen een richting zoeken, hoe moeilijk het ook is; of al die mensen die je net noemt buitensluiten?
p.s. ik vraag me trouwens af, er zijn hier bijzonder weinig mensen die hun echte naam gebruiken. Als er een reden is voor mij om een gegeven moment uit gesprek te gaan in dit draadje is het omdat ik niet weet met wie ik praat. Ik vind dat normaal niet zo belangrijk om te melden, maar in dit geval wel.