Ombouw mountainbike tot vrachtfiets
Geplaatst: 18 okt 2014, 11:09
Ik rijd nu al een paar jaar met een vooroorlogse transportfiets. Rechttoe rechtaan en zeer sterk. Maar er zijn ook nadelen:
-altijd tegen de muur parkeren
-zwaar, 35 kg kaal gewicht
-geen versnellingen
-zitpositie is meer een sta-positie, waardoor je veel wind vangt
-laadgewichten van meer dan 75 kg leiden tot avontuurlijk stuurgedrag door het hoge zwaartepunt
En dan staat daar dat voormalige woon-werk fietsje zielig in een hoek te kijken. Een tot citybike omgebouwde mountainbike. Sterk, licht, versnellingen en erg overbodig. Dus wat staal gezocht in het magazijn plus nog een lengte dunwandige buis bij de staalhandel gekocht. Bovenbuis uitlijnen mbv een paar plankjes en lijmtangen: En dat staat er na anderhalve dag: Nog niet klaar, maar al wel ingezet. Belooft wat voor de toekomst: Destructief testen. Ongeveer 100 kg geladen. Leidt tot shimmy effect. Extra versterking van de voortrein vermindert dit aanzienlijk. Shimmy (wapperen) komt nog wel voor, maar je moet er moeite voor doen om het op te roepen: Klaar. Met het extra hulpframe erbij kun je in totaal 8 standaard kratten 60x40x25 cm laden. Of hoge lading, zoals bomen in potten, laden op het platform en vastbinden aan het hulpframe. Het is een bijzonder rap fietsje geworden met een leeggewicht van 23 kg. De doorlopende bovenste framebuis maakt het frame erg stijf. Samen met de 2 graden meer onderuit staande en versterkte voorvork is het stuurgedrag verbazend goed. Je zou verwachten dat je een bocht in 3 keer moet nemen of dat het voorwiel wegschuift; niets van dat alles. Je vouwt het ding de hoek om. Vroeger in een bocht nooit een trapper aan de grond gehad, nu is het me overkomen... De zitpositie is sportief. Waar met lading de snelheid van de oude transportfiets terugvalt tot 15 km/h, is nu 20-25 km/h met dezelfde inspanning mogelijk. Het laden zonder tegen een muur te moeten parkeren is een bevrijding, net als stuurgedrag. Een blijvertje. En die paar tientjes en een week werk meer dan waard.
Groet,
DJ
-altijd tegen de muur parkeren
-zwaar, 35 kg kaal gewicht
-geen versnellingen
-zitpositie is meer een sta-positie, waardoor je veel wind vangt
-laadgewichten van meer dan 75 kg leiden tot avontuurlijk stuurgedrag door het hoge zwaartepunt
En dan staat daar dat voormalige woon-werk fietsje zielig in een hoek te kijken. Een tot citybike omgebouwde mountainbike. Sterk, licht, versnellingen en erg overbodig. Dus wat staal gezocht in het magazijn plus nog een lengte dunwandige buis bij de staalhandel gekocht. Bovenbuis uitlijnen mbv een paar plankjes en lijmtangen: En dat staat er na anderhalve dag: Nog niet klaar, maar al wel ingezet. Belooft wat voor de toekomst: Destructief testen. Ongeveer 100 kg geladen. Leidt tot shimmy effect. Extra versterking van de voortrein vermindert dit aanzienlijk. Shimmy (wapperen) komt nog wel voor, maar je moet er moeite voor doen om het op te roepen: Klaar. Met het extra hulpframe erbij kun je in totaal 8 standaard kratten 60x40x25 cm laden. Of hoge lading, zoals bomen in potten, laden op het platform en vastbinden aan het hulpframe. Het is een bijzonder rap fietsje geworden met een leeggewicht van 23 kg. De doorlopende bovenste framebuis maakt het frame erg stijf. Samen met de 2 graden meer onderuit staande en versterkte voorvork is het stuurgedrag verbazend goed. Je zou verwachten dat je een bocht in 3 keer moet nemen of dat het voorwiel wegschuift; niets van dat alles. Je vouwt het ding de hoek om. Vroeger in een bocht nooit een trapper aan de grond gehad, nu is het me overkomen... De zitpositie is sportief. Waar met lading de snelheid van de oude transportfiets terugvalt tot 15 km/h, is nu 20-25 km/h met dezelfde inspanning mogelijk. Het laden zonder tegen een muur te moeten parkeren is een bevrijding, net als stuurgedrag. Een blijvertje. En die paar tientjes en een week werk meer dan waard.
Groet,
DJ
?