Ecologieforum

De wiekverstellingsaandrijving onder in de mast ( hier nog handmatig )
Om het overzichtelijk te houden heb ik de kruilageraandrijving afgedekt.

Schuimkernen om samen te voegen met de wiekwortel en te bekleden met polyester

De wiekwortels zijn nu gefixeerd aan de schuimkernen en gaan verder ingewerkt worden in de polyester bekleding van de wiek.
Zij hebben een rubber lager en een geslepen buitenpassing t.b.v. de afdichtring.

Volgt nu het maken van de gondel.

Geleiding van de wiekverstelling + bevestiging van de spinner.

De wiekophanging en verstelling moet weerbestendig verpakt worden in de spinner.
En toegankelijk blijven voor inspectie en onderhoud.

Generator terug op de proefstand.
Wat is nu de beste werkwijze om hier een belasting aan te hangen?

Om de generator op de proefstand met max. 310 toeren/min. te kunnen aandrijven, heb ik op de wiekophanging een ( grote diameter ) V-snaarschijf gemonteerd.

m.bouwer schreef:Generator terug op de proefstand.
Wat is nu de beste werkwijze om hier een belasting aan te hangen?

Ik neem aan dat er permanente magneten in de behuizing zitten en dat er dus een wisselspanning opgewekt wordt. Zo te zien komen er vier draden uit de generator. Ik denk dat er twee gescheiden wikkelingen in zitten om als ventilator op meerdere toerentallen te kunnen draaien. Je moet de wikkeling nemen waar het meeste koper in zit omdat die het meeste vermogen kan leveren. Deze wikkeling levert een open spanning die evenredig toeneemt met het toerental. Als je deze wikkeling belast met een weerstand van een bepaalde waarde dan neemt het geleverde elektrische vermogen ongeveer kwadratisch toe met het toerental. Hoe lager de weerstand hoe hoger de Pel-n kromme zal liggen (zie voor gemeten krommen rapport KD 78). Om bij elk toerental het maximale elektrische vermogen te vinden dat opgewekt kan worden moet je daarom bij lage toerentallen een lage weerstand gebruiken en bij hoge toerentallen een veel hogere. Als je in plaats van een weerstand een gelijkrichter plus een accu gebruikt dan wordt dit automatisch gerealiseerd alleen is het afgegeven vermogen nul zolang de open accuspanning nog niet gerealiseerd wordt.

Het is een FRAMEWAY AC~ CEILING FAN MODEL: FW 48 230 V~ 50 HZ 60 W 310 rpm met een witte, rode en zwarte draad.

Nog geheel origineel met een aluminiumkleurig anker dat rond de spoelen draait.
Alleen heb ik er een nieuwe holle as in gemaakt ( boring t.b.v. de wiekverstelling )

Ik wil hem nu aandrijven en zou er m.b.v. een condensator 230 volt uit willen krijgen.

De mast als basis voor de proefstand. Het motortje is scharnierend opgehangen.
Door hem hoger of dieper in de riem te bewegen varieert de riemslip en daarmee het toerental van de generator.

Als er maar drie draden uit de stator komen en er geen magneten in het anker te herkennen zijn dan vrees ik dat het een 1-fasen veelpolige asynchrone motor is (met mogelijk een condensator die de 2e fase veroorzaakt). Die kan je niet zomaar als generator laten werken omdat hij uit zichzelf geen spanning opwekt. Een asynchrone motor is wel zelfopwekkend te maken met weerstanden en condensatoren maar daarvoor moet het anker een zeker remanent magnetisme hebben en dat heeft het niet als hij nog nooit als motor gedraaid heeft. Maar zelfs als er een zeker remanent magnetisme aanwezig is, dan nog is een hoog toerental nodig voordat de R/C kring de zaak aanslingert. De basisprincipes van het zelfopwekkend maken van een asynchrone motor worden uitgelegd op pagina 79 in het boek Windbouwwerk 1 van Fons de Beer maar ik zou er niet aan beginnen. Je kunt er misschien toch een PM-generator van maken door het anker uit te draaien en er magneten in te lijmen maar dan moet je er wel eerst achter komen hoeveel polig hij is.

Bijbehorende condensator: CBB6-1 ( 1.5 µF )

Bij de Gewiekste werkten we vaak met asynchrone motoren als generator. Gaatjes boren in het anker en een stukje magneet erin klinken voor de zekerheid (remanent magnetisme)
Er moeten hier toch mensen meelezen voor wie dit bekend voorkomt?

Een goed ontwerp voor een 3-fasige zelfgebouwde asynchrone direct-drive generator zou ons een stuk verder brengen.
Het toerental waarbij elke fase gaat leveren kan je dan bepalen met de condensatorwaarde.
Bijvoorbeeld aan de hand van het boek: De asynchrone generator van J.P.Covent.

Volgens mij kleven er een aantal grote nadelen aan zelfopwekkende asynchrone motoren. Ik ben ooit bij iemand geweest die die nadelen zelf ervaren heeft en zijn complete rotor heeft verspeeld. Het eerste nadeel is dat de grootte van de weerstanden en de condensatoren afhangt van het toerental. Bij toenemende windsnelheid en dus toenemend toerental moet de weerstandswaarde toenemen om de belasting voldoende hoog te laten blijven. Als dit niet automatisch gebeurt dan ben je bij een onweersbui altijd een keer te laat en slaat de rotor op hol. Het tweede nadeel is dat je bij een windmolen de opgewekte energie nuttig wilt gebruiken en niet in weerstanden in warmte wilt omzetten. Het derde nadeel is dat er grote kortsluitstromen in het anker lopen en dit geeft extra verliezen die je niet hebt bij een PM-anker. Het toerental waarbij de R/C kring inkomt kun je inderdaad verlagen door een paar kleine ronde magneetjes in het anker te lijmen.