Gisteren ben ik bij Mees* thuis geweest om zijn rocket-bell kachel te meten. We zijn er bij elkaar ruim drie uur mee bezig geweest, de meting zelf heeft 2 uur en 40 minuten geduurd. De computer is op een gegeven moment uit gegaan omdat ik niet op de accu had gelet. Maar kon gelukkig weer gestart worden zonder verlies van data.
De kachel ziet er goed uit, een deel ervan is niet zichtbaar omdat hij door een anderhalf steens muur heen is gebouwd.
Het geheel is groot, zwaar, en produceert extreme resultaten. Bijvoorbeeld de afgas temperatuur, bij de start 47 graden van de vorige stook 20 uur eerder, en op het hoogtepunt van deze testrun 56 graden. Dat is ook meteen de hoogste temperatuur die er uit is gekomen.
Het hout dat er in ging was 8,4 kg wilgenhout, 14% vocht gemiddeld, met nog wat latjes vurenhout etc. als aanmaakhout, uiteraard bovenop aangestoken met een aanmaakblokje. Toen het vuur een beetje op gang begon te komen kwamen er grote wolken waterdamp uit de schoorsteen die na een paar meter gewoon oplosten. Tijdens de hele rest van de stook bleef er water uitkomen, zelfs toen er alleen nog maar een gloeibed over was. De hele kachel was dus verre van droog en ingestookt en dat had grote invloed op de resultaten.
De eind temperatuur heb ik al genoemd, maar wat te denken van het rendement. Op het moment dat de zuurstof onder 20% daalde was dat 80,2%, op het hoogtepunt van de stook 98,7%. Tegen die tijd begon ik te denken dat de grote bell in de keuken een beetje overbemeten zou kunnen zijn. Toen de kachel goed op gang kwam daalde de rest-zuurstof naar 2,7%, ver beneden de grens die ik ooit genoemd heb als redelijk veilig. Omdat er ook vrijwel geen verdunning voor de koolmonoxide meer over was steeg die ook tot flinke hoogten. Hoewel er maar een keer sprake was van een hoge piek die op de grafiek niet zichtbaar is omdat ik als bovengrens 5000 ppm heb aangehouden.
Uiteraard heb ik geprobeerd om dat enorme gebergte in de paarse lijn tegen te gaan door alle luchtinlaten open te gooien. Ook dat hielp niet echt, het ding ging gewoon onvervroren door op dezelfde weg.Toch zijn de gemiddelden niet slecht, en op sommige punten zelfs bijzonder goed.
O2 11,8 %, eff. 96,5 %, CO 2876 ppm, end temp 52 graden Celcius.
Kortom, dit was een heel verbazende testrun.
Het opvallendste was het uitblijven van een flinke schoorsteen temperatuur. Het is al verbazend genoeg dat de kachel gewoon door bleef branden ondanks het kleine temperatuur verschil. Neemt die toe, dan neemt de snelheid en dus het volume van de luchtstroom ook toe.
De oorzaak kan in een paar aspecten gezocht worden. Ten eerste kan het zijn dat de bell veel te groot is. Ik moet zeggen dat die in een laat stadium 10 cm dieper is gemaakt omdat bleek dat de oven er niet in zou passen. Met zo'n forse hoogte en breedte komt er dan heel wat volume bij. Als die bell alle warmte opneemt blijft er te weinig over.
Ten tweede de hoeveelheid water die kennelijk nog in het ding zit. Bij flink nat metselen kan wel 10 of 20 procent van het gewicht uit water bestaan. En bij een droog gewicht van 4,5 ton heb je dan al 450 of 900 liter water! Dat moet allemaal verdampt worden en (voor het grootste deel) meegenomen in de de toch al niet stormachtige rookgas stroom. De waterdamp wolken uit de schoorsteen kwamen er maar heel sloom uit.
Oplossing voor dit seizoen: een klein lek maken tussen de bell en het stijgkanaal wat er in staat. Gelukkig hoeft het ding daar niet voor verbouwd te worden. De kachelpijp kan er uit, tussen de dekplaat en het stijgkanaal ligt vuurvilt wat er uitgepeuterd kan worden. Zodat er een kleine "rauchslitt" ontstaat waardoor er meer warmte naar het rookkanaal afgevoerd wordt.
Er is afgesproken dat volgend jaar, in maart of zo, nog eens gemeten gaat worden als alle water er hopelijk wel uit is.