Ecologieforum

Breek me de bek niet open over studeren. Die kenniseconomie wordt zeer vakkundig om zeep geholpen. Maar ach, handjes gaan we zeer zeker tekort komen, ict ers en bankiers niet.

remco d schreef:Had ik gekozen voor studieschuld,

Waarop baseer je je keuze? Is het een blinde gok geweest, of heb je alle aspecten die meespelen met elkaar in verband gebracht en de beste oplossing voor jouw situatie geconstrueerd?

Mijn stelling is dat je niet hoeft te gokken, maar dat je met logische als-dan-beredeneringen (deductie) heel goede (vaak buiten de gebaande paden)-oplossingen vindt. Ik heb in mijn leven ook een aantal heel belangrijke beslissingen zo geconstrueerd, en gedaan wat er uit kwam. Aflossen indertijd bijvoorbeeld. Geen gok dus, maar het resultaat van een gedegen, volledige analyse. (Lees: "Het Doel" en "Het is geen toeval" van Goldratt er op na).

Pietje: ik kan nu makkelijk roepen dat ik dit bewust zo gedaan heb. Echter zo is het niet. Heb wel 2 jaar hbo gedaan maar was niet mijn ding. De schuld die ik had daarna meteen afbetaald. Toen gaan werken. De uitgebreide analyse maak je niet op je 17e... Je kiest met de wijsheid en kennis van dat moment. Is dus ook geen blinde gok. Vlak ook de invloed van familie en school niet uit, mensen waar je op die leeftijd nog vertrouwt. NIET gaan studeren is gewoon bijna geen optie.

Ik koos er voor om niet te studeren maar een beroepsopleiding te doen. Daarvoor moest ik ook lenen en dat netjes terugbetaald. Geen problemen mee. Het is een investering in mezelf en de kosten moeten ergens worden neergelegd. Is het niet bij het individu dan zijn het automatisch maatschappelijke kosten. Later ben ik gaan studeren, zonder lening en zonder studiefinanciering. Alles zelf betaald maar wel gebruik gemaakt van belastingaftrek. De dag dat ik mijn academische graad haalde veranderde mijn leven. De rode draad in dit topic is vrijheid. Die openbaarde zich toen bij mij. De veruit meest ongelukkige periode in mijn leven was de tijd dat ik moest werken voor een baas in een door hem vastgesteld ritme en voor door hem vastgestelde eentonige werkzaamheden. Als zelfstandige bepaal ik zelf wat ik doe en momenteel heb ik de keuze om veel te werken. Dat kan en dat doe ik graag. Ik haal veel voldoening uit de dankbaarheid die mijn klanten terugkoppelen. Ik verdien aanzienlijk meer dan ik strikt nodig heb. Dit verdienen had niet gekund zonder de tweede studie. Ik geef niet overdadig veel geld uit. Ik kies nu voor versneld aflossen op de hypotheek en het vastleggen van reserveringen voor later. Ik kies daarmee dus om het consumeren uit te stellen naar later. Onder dit consumeren kan je bijvoorbeeld ook lezen: vervroegd pensioen of de aanschaf van een schattig boerderijtje waar dan ook.
Keuzes, keuzes. Noem het vrijheid. Later keuzes kunnen maken in plaats van door te moeten gaan (lees:werken tot op hoge leeftijd) is wat mij betreft een ultieme vorm van vrijheid. En als ik die leeftijd niet mocht behalen, dan schuift de keuzevrijheid door naar de eega en het nageslacht. Prima!

Het ging er mij vooral om dat, ik ben nu 29, mijn leven totaal anders verloopt dan ik op mijn 17e had gedacht ( het moment dat ik klaar was met middelbare school) en dat dat komt door een paar keuzes die ik heb gemaakt. En ik denk dat dat voor veel mensen zo is.

Gr Remco

Hey,

Ik geloof er niet meer in dat ik een keuze heb. Ik ben hier gewoon, heel even. Het maakt niet uit wat ik doe.

Ik ben tevreden.

Tim

Tim schreef:Ik ben tevreden.

Goede keuze.

Pietje schreef:

Tim schreef:Ik ben tevreden.

Goede keuze.

Neen hoor. Een (mis)tevredenheid is een appreciatie achteraf. Kan zowel van keuzes of feiten zijn.
Een keuze impliceert daarentegen een handeling/verantwoordelijkheid voorafgaand aan iets.

Vergelijk het met het verschil tussen een appreciatie van een Moderator en de 'keuze' van/voor een moderator.

De 'appreciatie' kan positief, neutraal of negatief zijn en volgt steevast na de Moderator/moderatie-acties.
Maar de 'keuze' van Moderator zou voorafgaand zijn aan het Moderatorschap: principieel sociocratisch voor de sociocraat, principieel democratisch voor de democraat en is-wat-het-is voor de ...

slowhouse schreef:

Pietje schreef:

Tim schreef:Ik ben tevreden.

Goede keuze.

Vergelijk het met het verschil tussen een appreciatie van een Moderator en de 'keuze' van/voor een moderator.

Hahaha

Bovenstaande daargelaten kan ik de opmerking van Tim

Tim schreef: Ik geloof er niet meer in dat ik een keuze heb. Ik ben hier gewoon, heel even. Het maakt niet uit wat ik doe.

wel waarderen. Het is lastig het los te laten, dat wel... in ieder geval, in mijn ervaring...

alefarendsen schreef: Het is lastig het los te laten, dat wel... in ieder geval, in mijn ervaring...

Misschien dat dat komt omdat de dure ecologische jas gefinancierd wordt door een marketingstrategie die mensen juist wél probeert te overtuigen dat het kopen van zooi een grote impact heeft op het groter geheel ?
Zou zomaar kunnen.

slowhouse schreef:Neen hoor. Een (mis)tevredenheid is een appreciatie achteraf. Kan zowel van keuzes of feiten zijn.
Een keuze impliceert daarentegen een handeling/verantwoordelijkheid voorafgaand aan iets.

1. Een keuze is het benutten van een mogelijkheid, als het niet benutten (of iets anders benutten) ook een mogelijkheid is.
2. Elk bewustzijn kan op elk moment besluiten of hij/zij tevreden is. Of besluiten dat niet te zijn. Zo'n besluit kan gedaan worden naar aanleiding van een ervaring, maar kan ook uit vrije wil gedaan worden.

1 + 2: iedereen kan op elk moment, afhankelijk maar ook onafhankelijk van omstandigheden, besluiten (kiezen) om tevreden (gelukkig, boos, whatever) te zijn.

Tim zijn stelling "ik geloof niet dat ik een keuze heb" gaat er bij mij niet in. Maar de keuze van Tim om tevreden te zijn vind ik een prima keuze. En het doel van mijn post was om Tim te laten zien dat hij wel degelijk keuze heeft.

(Ik laat de keuze om deze discussie af te splitsen over aan een andere moderator. Deze mogen zelf kiezen of, en zo ja wie dat gaat doen. En ook welke titel de afsplitsing krijgt. En wanneer. En hoe. Keuzes... )

Een beetje keuteren in je moestuintje maakt op ecologische schaal weinig verschil maar kan je wel een heel tevreden gevoel geven. Je druk maken maken over globale problemen die je niet kan oplossen heeft geen zin, maar toch heb je de afwisseling nodig om (regelmatig) gelukkig te kunnen zijn. Denk ik.

Misschien dat je 'gelukkig voelen' enigzins kunt kiezen, maar volgens mij wordt het grotendeels bepaald door chemische reacties binnen in je.

Ik las een paar dagen geleden de volgende -voor dit topic wel treffende- uitspraak:

"Gelukkige slaven zijn de grootste vijand van de vrijheid"

Groet,
DJ

Waar ergens DJ. Geluk en vrijheid zijn dankbare onderwerpen om over te filosoferen.