Recept voor falende autoriteiten

[OBL-Rien]

Oei oei oei, lang niet meer geweest hier...

Eind vorig jaar een huis gekocht (volgende maand oplevering) en per 1 jan mijn (voormalige) baas gedag gezegd en zelfstandig geworden. Dus er is gewoon veel te doen. Binnenkort begint dan ook nog eens het klussen, dus ...

Maar toen ik onderstaand artikel tegenkwam dacht ik toch echt aan een aantal mensen hier dit waarschijnlijk ook wel leuk zouden vinden

http://www.ribbonfarm.com/2010/07/26/a- ... egibility/

Here is the recipe:

Look at a complex and confusing reality, such as the social dynamics of an old city
- Fail to understand all the subtleties of how the complex reality works
- Attribute that failure to the irrationality of what you are looking at, rather than your own limitations
- Come up with an idealized blank-slate vision of what that reality ought to look like
- Argue that the relative simplicity and platonic orderliness of the vision represents rationality
- Use authoritarian power to impose that vision, by demolishing the old reality if necessary
- Watch your rational Utopia fail horribly

The big mistake in this pattern of failure is projecting your subjective lack of comprehension onto the object you are looking at, as “irrationality.” We make this mistake because we are tempted by a desire for legibility.
...
I suspect that what tempts us into this failure is that legibility quells the anxieties evoked by apparent chaos. There is more than mere stupidity at work.

In Mind Wide Open, Steven Johnson’s entertaining story of his experiences subjecting himself to all sorts of medical scanning technologies, he describes his experience with getting an fMRI scan. Johnson tells the researcher that perhaps they should start by examining his brain’s baseline reaction to meaningless stimuli. He naively suggests a white-noise pattern as the right starter image. The researcher patiently informs him that subjects’ brains tend to go crazy when a white noise (high Shannon entropy) pattern is presented. The brain goes nuts trying to find order in the chaos. Instead, the researcher says, they usually start with something like a black-and-white checkerboard pattern.

[Pietje]

Leuk! En interessant! Zeker je laatste beschrijving is een mooi voorbeeld.

[Dutch John]

Wat ik uit het verhaal distilleer (vluchtig lezend en zonder de vele links bestudeerd hebbende): natuur streeft naar chaos, de mens naar orde.

Laat je de mens zijn gang gaan, dan raakt het overgeorganiseerd en op een gegeven moment onhoudbaar (perfectionisme is lastig, vooral voor jezelf....) Het is dus zaak om op elk niveau (persoonlijk en overheid) een werkbaar, maar ook leefbaar evenwicht te vinden. In de tegenwoordige tijd betekent dat het afbouwen van afhankelijkheid van lange kringlopen. Hoewel in de natuur ook lange kringlopen voorkomen, dienen wij relatief kortlevende mensen de korte kringlopen te volgen en de lange te respecteren. En niet verspillen.

Het betekent voor overheden ook stoppen met nog meer controle.

Groet,
DJ

[Lycopoda]

natuur streeft naar chaos, de mens naar orde.

Nog iets: de mens kan reflecteren op zijn acties, en langetermijneffecten (in ieder geval een deel van de mensheid).

In het verleden zijn er meer biologische ontwikkelingen geweest die hebben geleid tot veranderingen op wereldniveau. De mens is daarin niet anders dan bijv. de eerste cyanobacteriën en plantengroei in het Carboon. Wat wel verschillend is dat tenminste een deel van de mensen zich realiseert dat waar wij mensheid mee bezig zijn, enorme gevolgen kan hebben voor de toekomst. Gelukkig wel, anders waren we nog steeds grootschalig steenkool en zwavelrijke diesel aan het stoken, met nog meer zure regen tot gevolg, of nog steeds CFK's aan het gebruiken, waardoor we een nog dunnere ozonlaag zouden hebben.

De overtrokken technocratische cultuur, waarbij we vooral in ons hoofd zijn gaan leven kan je labelen als mens versus de natuur. Maar mensen blijven toch een product van de evolutie. Blijkbaar een typische consequentie van het bezit van reflecterend vermogen.

[OBL-Rien]

Wat ik uit het verhaal distilleer (vluchtig lezend en zonder de vele links bestudeerd hebbende): natuur streeft naar chaos, de mens naar orde.

Ja dat klopt redelijk.

"De natuur": Dit is een abstractie in zichzelf. De entity "de natuur" bestaat namelijk niet. "De natuur" is een menselijk concept zonder representatie in de realiteit. Dit concept is ontstaan uit een behoefte aan begrip (i.e. "orde")

De natuur streeft dus ook niet naar chaos. Wat er in de realiteit gebeurt is dat er vele levende complexen zijn die ieder voor zich zoeken naar de mogelijkheid om zich voort te planten en te vermenigvuldigen. Daarvoor zijn energie en grondstoffen nodig. Daar waar deze voorhanden zijn zal er vroeg of laat een geschikt levend complex zich vestigen. Variatie in grondstoffen en energie zorgen daarmee voor een variatie aan levensvormen.

Het verschil tussen de realiteit en de abstractie is dat de realiteit zich enkel bezighoud met locale interacties (i.e. bottom up), terwijl de abstracties juist deze locale interacties proberen te ondermijnen of ten minste te beïnvloeden omdat de abstractie als belangrijker gezien wordt dan de locale interactie (i.e. top down).

[deleted]

In de bijgevoegde link heeft de auteur het over: "The Authoritarian High-Modernist Recipe for Failure" , hetgeen fundamenteel iets heel anders is dan "Recept voor falende autoriteiten".
Hij heeft het over een heersende overtuiging, het 'autoritaire denken' dat het hoog-Modernisme typeert en dat -volgens de auteur- tot "falen" moet leiden wegens systematische fouten in dat denken (over-vereenvoudigingen van complexe zaken, om het simpel te stellen).


G

[OBL-Rien]

Sorry Gandalf, was iets te snel met het kiezen van een titel....

[deleted]

Geen sorry nodig, maar de stelling gaat echt veel breder dan het denken van de overheid.
Vermits ik vrees dat velen niet de moeite nemen om lange en moeilijke anderstalige teksten te gaan doorworstelen, krijg je al snel een discussie op de versmalde setting van de aangeboden (nederlandstalige)elementen ...

Maar de stelling op zich vind ik wel interessant en met ook een hoog waarheidsgehalte.
Voor de periode van het Modernisme ging hij zeker op.
Intussen denk ik dat het zich vertaald/doorgezet/verfijnd heeft in 'over-specialisatie'. Overspecialisatie die je tegenwoordig op alle vlakken tegenkomt.
Specialisatie die dezelfde nadelen genereert: tunnelvisie ,gebrek aan overzicht en de 'autoritaire' stem van de 'specialist'.

Kennis is verworden tot een gedetailleerde kennis over -doorgaans- iets heel klein en onbenulligs, maar niemend ziet het grote plaatje nog ...
Vandaar dat we ons als individuen en als groep steeds vaster rijden in steeds smaller wordende tunnels.

De 'specialisatie' is eigenlijk ook eenzelfde 'moderne' vorm van 'versimpelen van complexe structuren', waar de auteur het over heeft. Enkel is het ook nog eens goed vermomd, want de specialisatie gaat meestal zo ver dat het juist heel ingewikkeld is voor een buitenstaander. (en zelfs voor een insider) Zodat de link tussen specialisatie en versimpelen van de werkelijkheid niet snel meer gelegd wordt.

G

[OBL-Rien]

Geen sorry nodig, maar de stelling gaat echt veel breder dan het denken van de overheid.
Vermits ik vrees dat velen niet de moeite nemen om lange en moeilijke anderstalige teksten te gaan doorworstelen, krijg je al snel een discussie op de versmalde setting van de aangeboden (nederlandstalige)elementen ...

Ah, maar daarom sprak ik ook in het bijzonder over autoriteiten!

Een autoriteit is niet per se de overheid. Al is dat wel een veel gebruikt als "synoniem".

In mijn eigen gebied van de software ontwikkeling zie je ook veel autoriteiten, mensen die precies weten hoe iets gedaan moet worden. Dit resulteert dan vaak in een nieuw tool waarmee je zou moeten werken, het "perfecte" tool voor de job. Echt, gebruike XYZ en je SW ontwikkelingsproblemen behoren tot het verleden. De eerste versie van zulke tools is vaak heel overzichtelijk, en dan komt de werkelijkheid om de hoek kijken. De tweede versie bevat dan al een hoop extra's. De derde heeft dan ook uitzonderingen. En de vierde versie is onbruikbaar complex geworden en niemand gebruikt het meer. Maar geen nood, er is alweer een nieuwe autoriteit die HET tool heeft bedacht om alle SW ontwikkelingsproblemen op te lossen.....

Iedere methode heeft vaak wel iets bij te dragen tot een beter begrip van de SW ontwikkelingen-cyclus. Maar alle tools die ik ooit gebruikt of geprobeerd heb schieten te kort om de werkelijkheid te kunnen modelleren.