De 12 Ambachten exit?

[David86]

Perceeloppervlakte 7.375 m² volgens funda.

Groeten,

[kockie]

Zou het iets voor het ecologieforum zijn om een serieuze serie te maken? Aflevering 1: Hoe bouw ik een in één zaterdag een rocket stove.

Speciaal hiervoor een eigen topic: http://www.ecologieforum.eu/viewtopic.p ... 278#p37277

[12much]

Jammer!

Het verbaasd mij overigens dat een (groot?) deel van de vorige posters, er nog nooit is geweest....?-)

Het eerste wat in mij opkomt, is Liselotte en Sietz vanuit deze en nog véél meer andere plekken, te bedanken voor hun tomeloze inzet.

Ondanks alle kritiek en zelfs ruzies, eindeloze discussies en verwensingen bleven ze maar doorgaan. Ik heb een hele stapel met nieuwsbrieven en later de 12 ambachten kranten, doorgeworsteld, opgevreten, gekopieerde onderdelen opgehangen in mijn schuurtjes. Mijn eerste ligfiets gebouwd aan de hand van de verhalen en fietsen van Bram Moens, een treinfiets a la Sietz Leeflang, inclusief goedbedoelde adviezen om er een van landbouwplastic gemaakte hoes omheen te maken, om commentaar van de conducteur voor te zijn, een helofytenfilter gebouwd om een zwemvijver schoon te houden, waarbij het water dmv zonnepaneeltjes steeds weer teruggepompt werd en anders dan maar niet. (werkt al 18 jaar!) Mijn eerste zelfgebouwde dubbel en drie-dubbelglas met vochtpareltjes in een ballonnetje, zijn gebouwd aan de hand van hun tekeningen en doen al 15 jaar trouwe dienst. De muurkas verwarming die met oude zwart gespoten TL buizen gratis verwarmd wordt. Al twee keer storm- en achteruitrij-schade opgelopen, maar de eigenaar bouwt voor een paar euro zelf zijn verwarming weer op. Pure eenvoud, groot plezier. De diverse tekeningen van de tegelkachels hebben heel lang aan de binnenkant van mijn schuurdeur gehangen met een laag van dat dikke soepele tafelpalstic eroverheen om ze te beschermen tegen invloeden van binnenaf. Later heb ik de zelfbouwmap gekocht. Etc.etc.

Ook Ank en Frank horen daarbij en talloze vrienden, liefhebbers, vrijwilligers en geïnteresseerden. Die door de jaren heen hebben geholpen, al het “gedoe” hebben geslikt en weer verder gingen. Hun zuchten weer kwijtrakend op de nonolet en beseffend waar je nou eigenlijk je behoefte op aan het doen bent….Daarna stap je weer opgelucht en teruggezet naar de werkelijkheid, vol goede moed naar buiten.

Ik weet het, ik weet het, een lofzang, dat is het ook waard. Ik heb met veel plezier mijn eerste tegelkachel bouwervaring opgedaan in hun werkplaats die half onder de grond is gebouwd, om de kachel voor onder de prachtige Neolytische koepel te helpen bouwen. Zij wat handjes om te helpen, ik weer een boel ervaring rijker. De lemen warmtemuren werden op dat moment net afgebouwd door Ger van Coleem, oude hippie, heerlijke vent die ook van alles en nog wat op ecologisch gebied heeft gedaan en die ondertussen één van mijn beste vrienden is geworden.. Ik heb van Liselot en Frank nog een prachtig boek gekregen: Home Work, handbuilt shelter. Voor wie het kent is het ongetwijfeld met mij eens, dat je daar uren mee zoet kunt zijn, voor hen die het niet kennen, een aanrader voor inspiratie.

Hoewel de forum moderator functie met straffe hand door hun zelf werd uitgevoerd en daardoor vaak veel te lang op zich liet wachten, voordat er antwoord op je vragen kwam, is het forum ook een uniek exemplaar in zijn soort. Niet onbelangrijk feitje, als het bij hun niet zo traag en met zoveel strubbelingen was gegaan, had Kockie dit forum waarschijnlijk nooit opgericht, had ik jullie weer nooit ontmoet:-D

Frank heb ik in mijn vakantie nog een paar dagen meegemaakt, Liselot ga ik toch maar weer een keer opzoeken, maar ik wens ze alvast het allerbeste en heel veel wijsheid bij dit besluit en wat er allemaal nog komen gaat.

Boy, Tienhoven.

PS:
Er zijn verschillende opslagruimtes, een laadplek met grote acculaders en accu’s voor de elektrische bus, een kachelwerkplaats waar alle mallen om de grote tegelkachels te kunnen maken in één keer horizontaal uitgelegd kunnen worden nadat ze op het aansluitende binnenplaatsje als mortel gemengd zijn en daarna in de mal op de triltafel zijn gestort. Er is een bibliotheek en een van tegelkachels voorziene workshopruimte die groot genoeg is om een groep van ik denk wel 30 mensen te herbergen. Een aparte kantoorruimte voor de werkzaamheden van de medewerkers en vrijwilligers. Een woonhuis met eigen ruime tuin met heel veel bomen eromheen. Midden daarin een rond huisje/workshopplek voor nog zo’n 30 mensen, rondom in de lemen warmtemuren met een grote tegelkachel en een prachtig koepeldak die volgens mij door de TH van Eindhoven is ontworpen/gebouwd.

[peterberg]

Voor mij geldt ongeveer hetzelfde. In 1980 kochten wij een huis en om op de kosten te besparen gingen we hout stoken in een Jotul gietijzeren houtkachel, zo'n kist op poten. In dezelfde periode begon in Boxtel de eerste experimenten met vuurbeton voor hun eerste tegelkachel.

Twee jaar later heb ik een vuurbetonnen inzet met een totaal gewicht van 100 kg voor die ijzeren kachel gemaakt. Bestaande uit plaatjes die er ingezet konden worden en elkaar op hun plaats hielden. Het hout wat er in kon was maar half zo lang, maar daar stond tegenover dat het ding met veel minder hout dezelfde temperatuur kon bereiken. Hoeveel minder weet ik niet, toen was ik nog niet zo van het willen quantificeren.

In 1983 werd de eerste schets gepubliceerd door de 12 ambachten van de toen nieuwe finoven, op basis daarvan heb ik er zelf eentje ontworpen en gebouwd. Kleiner, want groter mocht niet van het thuisfront maar wel heel compact en massief gebouwd. Dat zelfde ding doet nu nog steeds elke winter dagelijks dienst, nooit van z'n plaats geweest of zelfs maar open gemaakt.

Van het een kwam het ander en in 1988 dacht ik zo ver te zijn mijn beroep te kunnen maken van finovens bouwen. Met een heel eigen ontwerp, modulair opgebouwd en ooit gepubliceerd in het blad van DTA. Begin jaren 90 stortte de markt voor dit soort dingen in, de publieke belangstelling nam drastisch af en ik kon geen klanten meer vinden.

In de hersft van 2000 werd ik benaderd door een klein architecten collectief in Den Haag, naar mij verwezen door Sietz Leeflang. Ze wilden een finoven ontwerp dat ze zouden kunnen bouwen in een zelfbouw werkplaats in De Grote Pyr, een kleinschalig woon- werkproject als voortzetting van De Blauwe Aanslag, een van de oudste kraakpanden in Nederland. Dat heeft ook allemaal gestalte gekregen en er zijn daar ter plekke ongeveer 25 exemplaren gebouwd. Maar de werkplaats verliep, er was geen echte beheerder, de mallen gingen eerder kapot dan voorzien, enzovoorts. Ik geloof dat het in 2007 was dat de werkplaats met alles erop en eraan door twee mannen van de Grote Pyr zelf is overgenomen die er sindsdien hun broodwinning mee hebben. Geen vetpot en een paar keer heeft het voortbestaan van het bedrijf aan een zijden draadje gehangen.

Toch ben ik er heel trots op dat met de dingen die ik heb bedacht twee gezinnen kunnen bestaan. En dat allemaal omdat ik in 1979 voor mijn verjaardag een lidmaatschap kreeg van De Kleine Aarde en De Twaalf Ambachten. Uiteraard ben ik met nog veel meer bezig geweest, isolatie van ons huis uit 1923, compostbakken en verregaande scheiding van afval is daar een deel van. Ook het idee voor de kozijnen met dubbele ramen (geen dubbel glas, dat is wat anders) die ik in 1985 heb gemaakt met een raamvleugel naar binnen en de andere naar buiten draaiend kwam in eerste instantie van DTA.

Het gaat mij ook aan het hart dat de zaak wordt opgeheven, ik behoorde tot de groep oudste donateurs. En ja twee jaar geleden, toen ik 65 werd, heb ik mijn lidmaatschap opgezegd. Te weinig vernieuwing, vasthouden aan bestaande concepten zonder oog voor nieuwe ontwikkelingen was voor mij de oorzaak. DKA had er al jaren eerder aan moeten geloven.

Dat ik nu nog zo fanatiek bezig ben met hout verbranding en vuurvaste materialen is dus echt wel veroorzaakt door de stichting die nu ter ziele aan het gaan is.

[Dutch John]

Het verbaasd mij overigens dat een (groot?) deel van de vorige posters, er nog nooit is geweest....?-)

Boy,

Zo vreemd is dat toch niet? Voor mezelf sprekend: ecologie spreekt me nog maar een jaar of 7-8 aan. Ik ben begonnen op het forum van de 12ambachten. De beperkingen van het forum deden mij al snel verder zoeken en hier terecht komen. De beschikbare informatie op de site heeft me zeker geholpen op sommige vlakken, maar konden me niet over de streep trekken er een keer te gaan kijken.
Internet is een zegen, maar maakt informatie tevens erg goedkoop te verwerven. Ik vermoed dat de bezoekersaantallen vóór het begin van internet veel hoger lagen.

Groet,
DJ

[deleted]

De StichtingDTA zou wel verder werken.
Heeft iemand een idee wat dat dan concreet inhoudt ?
Of ongeveer ?

G

[ritsaert snijder]

Goedemorgen
Natuurlijk is een lofzang op zijn plaats. Ik zei al eerder dat ik er als kleine jongen (eerst De Kleine Aarde, later de dTA) best vaak ben geweest. Nou toen was het wat! Hip...vooruitstrevend en de dynamiek zat er goed in.

Na 40 jaar komt er nu min of meer een eind aan. Het concept is nooit echt aangepast. Het draait eigenlijk om 1 persoon. Opvattingen zijn omstreden. Een zekere rigiditeit in denken.

Maar wat staat is 40 jaar geschiedenis van ecologisch denken. Heel veel is bereikt. Velen, zeker ook hier, zijn geïnspireerd.

Maar ik moet er persoonlijk niet aan denken om in het 12A stramien door te gaan....communes brrr. Tijd om nieuwe wegen bewandelen. Leren van deze voorganger .
Ritsaert

[12much]

Boy,

Zo vreemd is dat toch niet?

nee, dat klopt ook eigenlijk wel. In '82, een paar jaar nadat Peter zijn abo op DTA kreeg, kreeg ik mijn eerste, zij het defect, échte pc, een IBM - XT met 640Kb geheugen en een vaste harde schijf van wel 10Mb! Een monster, zeker in gewicht met aan de onderzijde een insteekhuls met de gebruiksaanwijzing en een aankoopbon van zo'n 10.000 gulden. Een jaar of iets meer daarvoor nieuw uitgekomen, stuk, en niemand in de buurt die het kreng goedkoop kon repareren. Het heeft een jaar geduurd voordat ie het deed en nog een half jaar van tegen dat groene scherm aanstaren met die knipperende cursor, voordat ik mijn eerste BBS kon bezoeken, in Amerika wel te verstaan, want in Nederland bestonden ze nog niet. Via zo'n Amerikaanse BBS van een SYSOP (Systemoperator, meestal het hoofd van wat tegenwoordig IT wordt genoemd) van e.o.a. bedrijf die zaden verkochten, kwam ik bij de voor mij eerste nieuwsbrief van de DTA. Ingetikt, want scannen was er nog niet bij. Ik weet nog dat hij Larry heette, mijn broer ook vandaar dat ik het onthouden heb, en een Nederlandse vader had met de daarbij horende familie in Nederland! Geweldig gewoon. DE link naar dit hele verhaal is de opmerking van John over het gebruik van Internet, tegenwoordig:-) Sietz had overigens een zéér uitgesproken mening over de opkomst van computers!!

Ik ben eigenlijk door de tijd heen altijd blijven hangen op dat gevoel van voor zijn op je omgeving vwb gadgets en verstrekkende ideeën over hoe je met je omgeving om moest gaan. De nieuwsbrief van DTA was zo'n ijdel streven te behoren tot een groep mensen die eigenlijk niet voor normaal werden versleten, toch?

Nu pas ontstaan er overal in de wereld repair café's, maar eigenlijk meer omdat het steeds minder vanzelfsprekend begint te worden dat je zomaar alles nieuw kunt kopen, niet eens omdat het beter is om op die manier met duurzame goederen, grondstoffen en arbeid om te gaan....ik begin helemaal nostalgisch te worden, ik stop ermee, zodirect ga ik nog janken.

[Tim]

Tsja,

Als ik voor mezelf mag spreken: Toen ik nog op school zat (internet was in het onderwijs al normaal), heb ik ooit het helofyten plaatje gejat van hun site voor een werkstuk.

Alle andere informatie van hun site + een veelvoud op andere sites, heeft ervoor gezorgd dat er nooit een "nood"zaak was om er te kijken. Hulde aan de individualisering en internet .

Schijnbaar hebben de "activiteiten" kalenders mij altijd gemist, want zo'n windmolen, forumdag of andere vergelijkbare dagen ga ik graag naar toe. Was voor mij ook een eind weg om "even" naartoe te gaan.

Tim

[benthuis]

Even inhaken op de first-time-experience die hiervoor wordt aangehaald.
Ik heb als 19 jarige met mn rugzakje op de rug "per ongeluk" een bezoek gebracht aan CAT in Wales.
Was toen net begonnen aan het verbouwen van mn eerst huisje.
Heb daar echt met pakken kippevel op mn rug rondgelopen.
De ervaring van dit soort plekken kun je volgens mij nog met geen 100 websites evenaren.

Wat mij betreft dus ook zeer spijtig dat dit in Nederland niet meer bestaat straks...

[ritsaert snijder]

@G,
Ik denk dat ze gewoon verder modderen... Zonder centrum in Boxtel, is toch ook nog een perceel in Zeeland?

Zelf zeggen ze:
"Gevolgen voor klanten, stichting, donateurs
Wat betekent dit voor onze ruim duizend donateurs, voor onze klanten, voor onze experimenten en werkzaamheden en, heel belangrijk, voor onze stichting, die volgend jaar 35 jaren zijn materiële basis zou hebben gehad had op dit prachtige stukje Boxtel?
Het gedachtegoed van De Twaalf Ambachten is, juist in deze tijd, levensvatbaarder dan ooit. De vraag naar adviezen over ecologische technieken hebben wij de laatste jaren juist zien toenemen. In een tijd van financiële onzekerheid lijkt de roep om eenvoudige, begrijpbare en betaalbare technieken alleen maar harder en dringender te worden. De komende maanden zal het stichtingsbestuur benutten om te onderzoeken hoe het de bijna 35 jaar aan praktische ervaring en kennis op het gebied van ecologische technieken beschikbaar kan blijven stellen. Of dit zonder de basis in Boxtel kan met verlies van alle gebouwen (waarvan sommige van bijzonder architectonische aard zoals de net geheel gerenoveerde geodetische koepel), de bibliotheek, tientallen modellen, maquettes en vitrines enz. moet nog worden vastgesteld.

Levensvatbare projecten
Onze stichting is betrokken bij levensvatbare projecten. Een concreet voorbeeld: het geplande onderzoek naar de afbraak van medicijnresiduen dat De Twaalf Ambachten in samenwerking met composterings- en vergistingsbedrijf Orgaworld, het research instituut van Kiwa (KWR) en de universiteit van Leuven wil gaan opstarten, met het Nonolet daarbij als inzet, kan binnen afzienbare tijd gestart worden. De vraag naar dit soort sanitatie-onderzoek wordt met de dag sterker. Onze stichting zal hierbij een belangrijke rol kunnen spelen.
Met onze Nieuwsbrief en website willen wij blijven berichten over ons werk, over nieuwe initiatieven van onze stichting en over andere, in onze ogen belangrijke organisaties en de samenwerking daarmee. Onze vurige hoop: dat onze donateurs ons daarbij willen helpen.
Naast beraad over de voortzetting van ons stichtingswerk, zullen wij ons ook moeten bezighouden met de vraag of levensvatbare onderdelen van ons bedrijf, zoals de kachelwerkplaats en het Nonolet, kunnen worden verzelfstandigd als voortzetting van het centrum door derden niet mogelijk blijkt.
Uniek op het terrein en al jaren een belangrijke bron van inkomsten is de zelfbouwtegelkachelwerkplaats die inmiddels over een collectie prachtige nieuwe tegels beschikt en waar we spoedig hopen te beschikken over nieuwe gietvormen voor de al ruim 30 jaar succesvolle en energetisch als keramische houtkachel ongeëvenaarde Fin-oven.
Ook het Nonolet verdient een doorstart. Met een goede financiële impuls, en daarnaast de toekomstperspectieven die er liggen (binnenkort start er in Bolivia een proefproject met dit geniaal-simpele reukloze en hygiënische toilet), kan ons Nonolet eindelijk de plaats op de Nederlandse markt krijgen die het verdient. Nu is er ook onze Koepel: na renovatie klaar voor gebruik, met plaats voor 50 mensen! En zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Vergunning, bestemmingsplan, bronnen van inkomsten
Onze hoop is dat een dezer dagen, wie weet naar aanleiding van dit bericht, een groep mensen op zal staan die bereid en in staat is het terrein met al zijn gebouwen over te nemen. Dit om er naar eigen invulling het werk voort te zetten. Belangrijk is, dat bij voortzetting alle gemeentelijke vergunningen, met inbegrip van het apart voor het bedrijf van De Twaalf Ambachten geldende bestemmingsplan geldig blijven. Samenwerking met onze stichting (die ook opdrachten en belangrijke faciliteiten kan verlenen) zal dan wellicht mogelijk zijn. Uiteraard zijn ook andere manieren van samenwerking mogelijk. Wij staan open voor ideeën."

RS

[Blijfhopen]

Ik denk dat ze gewoon verder modderen... Zonder centrum in Boxtel, is toch ook nog een perceel in Zeeland?

Met " verder modderen" doe je de DTA (en alle mensen daar omheen) wel tekort !
Ik zou liever zeggen "doorworstelen" , want ik heb grote bewondering voor de moed om alle tegenslagen en tegenwerking te weerstaan.

Gerard de Jonge

[Pietje]

De Kleine Aarde heeft na het vertrek van Sietz nog zeker 25 jaar prima gedraaid. Pas de laatste 10 jaar heeft het bestuur zitten slapen toen de koers van de directeur richting commercie ging. De vrijwilligers werden verwaarloosd, de organisatie holde uit. Publiek bleef weg en inkomsten verminderden. Tja, draai dat nog maar eens om.

De 12 Ambachten heeft me niet echt getrokken om langs te gaan zoals DJ ook meldt: op internet heeft DTA veel informatie staan, maar als je verder zoekt, dan blijkt al snel dat DTA geregeld alweer achter loopt.

[ritsaert snijder]

Blijfhopen,
Eens, doorworstelen getuigt van wat meer respect, en dat respect verdienen ze zeker! Maar ik vind daarnaast wel dat ze de laatste jaren aan het modderen zijn.
Ritsaert

[David86]

Discussie over alternatieve economie, ruilkring etc afgesplitst.

Mede mogelijk gemaakt door mijn nieuw verworven superkrachten.

(nu dat knopje nog zoeken om mijn tekst een officiele modderaar kleur te geven, dat staat zo statig)