Dutch John schreef:
Gandalf schreef:Wie vindt dat we met teveel zijn, kan misschien helemaal bij zichzelf beginnen?
Het was niet mij bedoeling deze discussie naar de persoonlijke kant te trekken, maar goed, de teerling is nu geworpen. Aan één kant heb ik daar in voorzien. Na mij kan de aarde de wonden, die ik heb toegebracht, gaan likken. In die paar jaar dat ik hier nog verblijf probeer ik mijn kennis te delen. Het is ontroerend een dankwoord te mogen ontvangen van een boerke uit een Aziatisch land die mbv mijn site een vergasser heeft weten te bouwen. Ik ben nu full-time bezig kennis in de breedste ecologische zin nog verder uit te breiden, om ook die te gaan delen. Bovendien hopen we straks een klein zelfvoorzienend boerderijtje achter te laten. Degene die bereid is om later ons bejaarde achterste af te vegen, mag het hebben.
Het was evenmin mijn bedoeling het persoonlijk te spelen. Het is een discussie/probleem die/dat hier wel vaker genoemd wordt.
Maar als een toch niet onverdienstelijk (en dan druk ik mij nog zwak uit)forumlid het de 'moeder aller discussies' noemt, mocht ik toch even tegengas geven? Ik vind namelijk ook, zoals elke zinnig persoon ,dat er teveel mensen op de aarde rondlopen. En dat dit er niet toe zal bijdragen de milieuproblemen de baas te worden ...
Maar dit is niet zozeer het probleem in het rijke Westen. Laten wij nu onze problemen maar eens eerst aanpakken ipv die van anderen aan de schandpaal te nagelen.
Een evenwichtigere lokale economie. Die minder spilzuchtig is en in evenwicht met zijn omgeving, dat zouden we hier moeten realiseren.
Vergeet ook niet dat opkomende economiën zich graag spiegelen aan het rijke westen. Onze normen en waarden graag copiëren en als streefdoel stellen. Ook in die zin zou het bevorderen van een ander levensideaal en een andere omgang met mens en milieu ook een niet onbelangrijk signaal en voorbeeld kunnen zijn naar nieuwe economiën.
En zoals je je oude dag beschrijft, dat is iets (en ik persoonlijk ook hoop)dat meer in een lokale ecologische economie zal terugkomen. Maar in het verleden ,en misschien toekomst, was dit een functie die over de generaties werd vervuld in familieverband. Daarom zie ik ook niet direct voor mezelf een tegenstrijdigheid in het ecologisch gedachtengoed en het hebben van kinderen ...
Dutch John schreef:
We zíjn rijk, we hebben de vrije tijd én de middelen, dan is het onze verdomde morele plicht om er iets mee te doen.
Daar heb je helemaal gelijk. Daarom wil ik ook een discussie aanzwengelen. Toch is het vreemd, dat men er veertig jaar geleden meer mee bezig was dan nu.
Klopt maar de rijke jaren '60 waren waarschijnlijk de top qua koopkracht hier in het Westen. Het was toen byzonder gemakkelijk om idealistisch te zijn.
Vandaag de dag zijn jongeren véél afhankelijker van de economie, afbetalingen enz. Een huis verwerven met één inkomen is bijvoorbeeld niet meer mogelijk.Vrije tijd heben ze amper.Werk is steeds vaker op grote afstand. En alle sociale voorzieningen zijn in steeds hogere mate geïnstutionaliseerd. Ook de economische en politieke macht is meer verschoven naar de bedrijven. Hetgeen allemaal verdere vervreemding in de hand werkt. Ook de bevolkingspyramide zag er heel anders uit. De babyboomgeneratie was er massaal. En in de reactieve leeftijd. Jeugd is sowieso idealistischer.
Die bevolkingsverdeling heb je nu bijvoorbeeld in de magreb-landen. Dat is daarginds nu ook een belangrijke factor in het huidige reactie/revolutie-vermogen van de bevolking daar.
Dutch John schreef:
Belangrijker dan het probleem te formuleren is te beseffen waar we ons zelf bevinden in dit complexe probleem. En bijgevolg wat bescheidenheid aan de dag leggen, ipv snelle en makkelijke posities in te nemen.
Het spijt mij als ik wat ruw om mij heen schop. De materie ligt kennelijk tegenwoordig erg gevoelig. Zou dat komen omdat we in de westerse wereld een (westers) mensenleven een hogere waarde zijn gaan toekennen en tegelijkertijd afgestompt zijn door de media, zodat ellende uit verwegistan niet meer aankomt? En dat tegenwoordig blijkbaar alles met geld kan worden afgekocht? Dus ook een schuldgevoel? Altijd weer dat verdomde geld....
Groet,
DJ
Jij bent wel de laatste die ergens spijt voor moet uitdrukken. Maar je hebt wel een eigenaardige mix van het meest idealistische streven te koppelen aan de meest pessimistische toekomstvisies...
Niet dat dat ongegrond of onmogelijk is, maar het is een houding die bij veel mensen ook een gevoel geeft van. "Het maakt allemaal niet uit. We zijn hier maar even. Het gaat allemaal naar de blksem. Laten we er maar eens goed van profiteren en na mij de zondvloed...
Daarom kijk ik liever naar je daden dan naar je woorden. En dat heeft niets te maken met het waarheidsgehalte van die woorden, maar alles met mijn gemoedstoestand en motivatie om er blijven voor te gaan ...
G